saharngh

دانلود آهنگ فدایی وطن از داریوش دوباره به مریم نگاه کردم. من از شناخت این دختر عاجز موندم. باید بیشتر وقت صرف شناختش میکردم. مگه شناختنش برام مهم بود؟ مگه قرار بود تا ابد برام باشه؟ کلافه دستمو لابلاي موهام بردمو کشیدمشون. من فقط به مریم یه حس احترام داشتم همینو بس. تموم فیتیله سیگارامو جمع کردمو به اتاقم رفتم. دوست نداشتم مریم بفهمه شب گذشته رو کنارش گذروندم. دوست نداشتم وقتی که بیدار شد، منو کنار خودش ببینه. غرورم بهم اجازه نمیداد، بفهمه که نگرانش شده بودم. از اتاق خارج شدم، سیگارارو ریختم توي سطل کنار تختم. به حمام رفتمو سعی کردم مریمو از فکرم خارج کنم. باید یه سرگرمی پیدا میکردم. باید از خونه بیرون میرفتم. تا فکر نکنم. تا نخوام به انتظار بیدار شدن مریم بمونم. توي اولین لحظه به یاد امیر افتادم. باهاش تماس گرفتمو بعد از چندتا سوال درمورد سلامتی مریمو وقتی که مطمئن شد مریم بهتر شده، قرار گذاشتیم بریم بیرون. مریم نمیتونستم چشمامو باز کنم. انگار که یه وزنه ي سنگین به پلکام بستن. یه یار دیگه تلاش کردمو تونستم یکم لاي پلکامو باز کنم. همه جا رو تار میدیدم. چند بار پلک زدم تا دیدم واضح تر بشه. زینب خانومو دیدم که بالاي سرم نشسته بودو اشک میریخت. با دیدن چشماي بازم، شروع کرد به حرف زدن: خداروشکر خانوم. بیدار شدین. از دیشب تا حالا خیلی نگرانتون بودم. زینب خانوم چی میگفت؟ از دیشب تا حالا؟ مغزم قفل کرده بود. کم کم یادم اومد. اون مهمونی لعنتی. اون مهموناي چندش. وقتی که به اتاقم برگشتم، همون موقع که به حموم رفتمو با همون لباس زیر دوش ایستادم. همون لحظه که ضجه زدم، جیغ زدمو صدام توي حموم و لابلاي موزیک حبس شد. همون لحظه که هرچی آب روي بدنم میریخت، نگاه هاي هرزه رو از بدنم پاك نمیکرد. همون ساعتی که اونقدر زیر آب موندم تا اثر نگاه ها بره، هم از روي بدنم هم از توي ذهنم، اما نرفت. آب سرد شد، بدنم لرزید، سرگیجم بیشتر شد، پهلوم تیر کشید، اما نگاه ها هنوزم دنبالم بود. چقدر گریه کردم، چقدر پیش خدا نالیدم، اما نگاه هاي لعنتی از روي بدنم پاك نمیشد. با همون حال از توي حموم اومدم. هر لحظه دنیا پیش چشمام تیره تر میشد، نفسم تنگ ترمی شد و دنیا میچرخید. وقتی که دیگه چیزي نفهمیدم.